Spotyka się następujące typy obudów:
- otwarte - mają one kształt odgrody, czyli sztywnej, grubej płyty lub skrzyni otwartej z tyłu, wypełnionej materiałem dźwiękochłonnym w celu wytłumienia fal dźwiękowych promieniowanych przez tył membrany
- zamknięte (ang. compact) - następuje tu całkowite rozdzielenie pól akustycznych wytworzonych przez przednią i tylną stronę membrany; energia akustyczna promieniowana przez tylną stronę głośnika jest prawie całkowicie tracona (zamienia się na ciepło w ściankach obudowy i znajdującym się w niej materiale dźwiękochłonnym)
- zamknięte z otworem (ang. bass-reflex) - wykorzystuje ona energię akustyczną promieniowaną przez tylną stronę membrany; następuje to przez odwrócenie fazy o 180° fali dźwiękowej wytworzonej przez tył membrany i skierowaniu jej przez otwór znajdujący się w obudowie w kierunku zgodnym z promieniowaniem głośnika; do odwrócenia fazy wykorzystuje się własności rezonansowe obudowy; za odmianę tej obudowy można uznać obudowy z membraną bierną i obudowy z otworem stratnym
- labiryntowe - faza fali dźwiękowej promieniowanej przez tylną stronę membrany zostaje odwrócona wskutek różnicy czasu, w którym przebiegnie ona do końca labiryntu i zgodzi się z fazą fali pochodzącej od przedniej strony membrany; odmianą tej obudowy jest obudowa realizująca zasadę "długiego toru transmisyjnego", polegająca na pochłanianiu przeważającej części energii promieniowanej przez tylną stronę membrany głośnika przez materiał dźwiękochłonny, który wypełnia długi kanał otwarty na końcu, znajdujący się za głośnikiem
- tubowe - są to obudowy o kształcie wielkiej tuby wykładniczej, realizowane najczęściej w postaci tuby zwiniętej w obudowie o kształcie prostopadłościanu
