W normalnych warunkach pomiary charakterystyk elementów takich jak głośniki trzeba dokonywać w specjalnych komorach bezechowych, gdyż odbicia od ścian pomieszczenia wprowadzają błąd pomiarowy,
jednak dzięki odpowiednim technikom możliwe jest dokonywanie pomiarów w pomieszczeniach unikając zakłóceń pochodzących od odbić.
Metody pomiarowe quasi-bezechowe bazują na fakcie, iż dźwięk potrzebuje na pokonanie danej odległości czasu wprost proporcjonalnego do niej.
Z tego właśnie powodu dźwięk bezpośredni dociera do mikrofonu jako pierwszy (jego droga jest najkrótsza).
W metodzie TDS głośnik generuje fale sinusoidalną, której częstotliwość płynnie przemiata w określonym czasie zadane
pasmo częstotliwości. To powoduje, że dźwięk pochodzący z odbić dociera do mikrofonu z innymi częstotliwościami niż
fala bezpośrednia. Daje to możliwość ich odfiltrowania. Dzięki wąskiemu filtrowi pasmowo przepustowemu,
przestrajanemu synchronicznie do generatora, z opóźnieniem wynikającym z odległości mikrofonu od głośnika, uzyskujemy
całkowite odfiltrowanie fali odbitych. Schemat rozchodzenia się fal podczas pomiaru metodą TDS przedstawia
poniższa animacja.
Rozchodzenie się fal dźwiękowych przy pomiarach w przestrzeni ograniczonej metodą TDS
W metodzie MLS jako pobudzenie głośnika używany jest pseudo-przypadkowy szum. Sygnał pochodzący z mikrofonu zostaje
poddany operacji korelacji skrośnej wraz z sygnałem pochodzącym z generatora, co w rezultacie daje odpowiedź
impulsową głośnika. Pierwsza część tej odpowiedzi nie zawierająca sygnału pochodzącego z odbić
zostaje zamieniona przez algorytm FFT na quasi-bezechową charakterystykę częstotliwościową głośnika.
W metodzie testu impulsowego jako pobudzenie używany jest krótki impuls o wysokiej amplitudzie. Impuls taki posiada bardzo szerokie widmo energii. W tej metodzie sygnał pochodzący z odbić jest eliminowany poprzez bramkowanie mikrofonu. Bramka jest otwierana na chwile przed przybyciem fali bezpośredniej, a zamykana przed przybyciem pierwszego odbicia. Tak uzyskana odpowiedź impulsowa jest analizowana przez algorytm FFT dając charakterystykę częstotliwościową badanego głośnika. Metoda ta jest jednak stosunkowo mało dokładna.
Poprzedni temat
Strona główna
